"Rączki malutkie, ale chwycą Cię za serce. Na zawsze..."

Znam milion cytatów, określających miłość rodzicielską.. ale chyba żadne słowa nie są w stanie wyrazić uczuć, którymi obdarowuje "normalna" matka swoje pociechy.. Nie chcę sprawić bólu kobietom, które z różnych przyczyn nie mogą posiadać dzieci, bo niestety sama wiem co to znaczy, daleka jestem również od namawiania na potomstwo tych, które zdecydowanie nie czują takiej potrzeby, ale prawdą jest, że moje dwie ropuszki to zdecydowanie to co w życiu udało mi się najlepiej ...(no z "małą" pomocą Pana męża oczywiście :)))
Są sensem mojego życia, czasem pyskującym, mającym swoje humorki, dni dobre i te złe, ale są przez duże S i za nie oddałabym życie !! mmmmm.... troszkę się zrobiło patetycznie więc już się poprawiam :)) i przedstawiam Wam Zuzię - niespełna roczną latorośl i jej małe królestwo.. Jestem pewna, że żadna z Was nie powie dziś, że macie mało do oglądania :)

 panna Zuzanna we własnej osobie :)

 

 

Z uwagi na moją miłość do chlebowców jeden zagościł także u Niej ,spełnia funkcję bieliźniarki i dobrze sobie z tym radzi, pokoik dla odmiany nie jest różowy jak starszej ale lubię go bardzo mimo wszystko ..

Oczywiście ma wszędzie skosy ale póki co Zuzolka olbrzymką nie jest więc dobrze się jej funkcjonuje  :) Zdziwi Was też pewnie takie duże łóżeczko ale moje kobietki w swoich łóżeczkach nie spały prawie wcale, najpierw z rodzicami w sypialni, a potem już chopsa do dużego - jedynie z barierką ..

Nio i wszędzie króluje Peter Rabbit bo mamusia ma do niego słabość ;)))))

oj chyba Was zamęczyłam, ale dzisiejszy wpis dedykuję Cioci Marci, która tylko  w ten sposób może nacieszyć się swoją chrześnicą , ściskamy mocccnoooooo ....

a Wam drogie babeczki dziękuję, że wytrzymałyście ihihihihi miłego tygodnia ...